Üzgünüm Şiiri - Şair Nimod

üzgünüm
bilemedim nedendir sessizliğin
gözlerin neden yerde
ellerin soğuk ve beyaz

pişmanım
alamadım o iki dudak arasından
bir çift sevgi sözü
bir kez bakamadım gözbebeğine
uzun kirpiklerinin arasından
uzanıp tutamadım ellerini
dokunamadım kor alevlerle

aslında
hani derler ya
nutku tutulur insanın
tam ağzını açtığında
bir el sıkar, bir yumruk tıkar boğazını
bir titreme alır bedenini
artık kan değil ateş dolaşır damarlarında

yinede söyleyemem
bildiğini bilirim ama yinede söylemem
bitip tükendiğimi ve
yenildiğimi