Evdesin aramıyorsun
buluyorum binbir bahane
yoldasın
uçaktasın
şarjın bitti
çok üzgünsün
sorarsan sor hele bir sor bak nasılım
sorar mısın halim şahane
üzgünüm
günlerdir her şey belirsiz
bu da geçer diyemem
demek isterdim
üzgünüm
hep böyle üzülerek geçiyor günüm
tazelendi yaralar
Kampana çaldı demek
nereye gider bu tren
söyle nereye ben de bileyim
gün Ekim'in yedisi iki bin on sene
küsmeyin darılmayın
kalbim yaşlı taştan değil
geldi yine bütün haşmetiyle acımasız amansız kış
nereye varacak bu tren nereye varış
sorarsan halimi inan şahane
canımın parçası
ne oldu bize böyle
karar verme aceleyle
dayanır mıyım sanırsın
demek öyle
diyemem ki nereye varırsa varsın
kederimin içinde en çok sen varsın
üzgünüm
biliyorum üzüntünden
sen de çok üzgünsün
schade
ben de
ben de
ben de çok üzgünüm
üzgünüm
Yüksel Nimet apel
7/Ekim/2010/Perşembe/Bodrum
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 7.10.2010 15:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yüksel Nimet Apel](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/10/07/uzgunum-2-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!