Bugün oğlumun doğum günü.
Bir yaşını doldurdu yiğidim.
Nasıl bir zamana doğdun be evladım?
Bir yazı yazayım diyorum.
,
Aklıma düşen kelimeler
Gözümde yaş olarak birikiyor...
Gülmeyi unutmadık elbette.
Ablanın ve de senin sayende.
Anlık akışkanlığında hayatın
Planlar kurduk hayat düzeninde
Düşler kurduk mutluluk üzerine
Kahı güldük, kahı hüzünlendik
,
Zamanın kıymetini,
Doğanın kuvvetini öğrenemedik...
Üzgünüm evladım,
Öyle bir coğrafyaya doğdun ki
Ağlamak gülmekten,
Üzülmek sevinmekten,
Yokluk varlıktan,
Daha yakın bizlere.
Aramızdan karunlar çıkardık.
Büyüttükçe yok saydık.
Gördüklerimizi görmedik,
Duyduklarımızı duymadık,
Kullandık, kullanıldık
İttik, itildik.
Sustuk, susturduk,
Soğuttuk içimizi,
Unuttuk değerlerimizi
,
Doğanın gücüne gitti
Bizi, yerle yeksan etti.
Düzelmedik, düzeltmedik
"Kader" dedik,
Geçiştirdik.
...
Üzgünüm evlatlarım,
Keşke daha iyi bir başlangıcınız olsaydı.
Kokuşmuş düşlerin esiri olduk.
Yarınlar için bugünleri,
Bugün için dünleri sattık.
Felaketleri yarıştırdık
Hiç ders çıkartmadık...
Üzgünüm...
TNY
28.02.2023/15.36
Kayıt Tarihi : 28.2.2023 21:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
6 şubat Kahramanmaraş depremi sonrası içinden çıkamadığımız pek kolay kolay çıkamayacağımız zaman diliminde yazdım. İnsan olmanından gereği tamamen üzgün anların değil içerisinde mutluluğun gülümsemelerinde yer aldığı zaman dilimi. Düzene başkaldırış duygularının tavan yaptığı ama başkaldıramayışın iki yüzlülüğünün yaşandığı zaman dilimi. En güzel günlerimin birinde hüzünlü kelimelerden kopamayış.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!