Üzgünüm hayat
Ruhum yetim kirpiklerim nemli
Utanıyor hayat gözlerimin kaderinden
Bir aynadır hayat bakıp bakıp
İzlediğim yalnızlık
Bir sessizliktir tekbaşına kaldığın an.
Mezarlıklar müdüründen
Arıyolar beni
Yeriniz hazır kazılmış toprağınız yalnızlığa karşı
Üzgünüm hayat.
Bulutlar giyindim gözlerim ıslak
İçim dışım yağmur yarası
Hep kahır rüzgarları esti içimde
Lal oldu dilim anlatamam
Yazarım hayat
Üzgünüm hayat üzgünüm.
Kayıt Tarihi : 19.12.2020 18:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Üzgün
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!