Tutsak,bedenimde ızdırap
Müebbedin tel tel kirpiklerimden açılan sayfalarını okuyorum
Bu gece sana
Ağırlaştırılmış gözyaşların dökülüyor gözlerimden
Hepsi senin eserin
Yalanlanmış bir aşk hikâyesinin gülen yüzü
Hepsi senin eserin mutluluklarımın
Ben ki dalında yaprak olmak isterdim yaz mevsiminin
Ya da bir çiçek kadar sessizce dokunmak ellerine
Bir çiçek kadar narin
Satırlarım gece yarısını çoktan geçti be yaralım
Artık bende yaralıyım
Bu günde sabah olacağını okumuştum gazetelerden
Her zamanki gibi,ama
Olmadı cananım
Gönlüme gün doğmadı
Sustu bütün konuşmalar,anlamım kalmadı
Dilimde heceler düğüm
Gerçek mi dokunduğum ve gördüğüm
Bilmiyorum be sultanım
Bilmiyorum üzgünüm…
19.11.2009
Yunus KılıçlıKayıt Tarihi : 22.8.2017 17:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yunus Kılıçlı](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/08/22/uzgunum-168.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!