Üzgünüm Şiiri - Melahat Çetinkaya

Gülümse demeyin bana
Kimin yüreğine dokunsam
Tıka basa hüzün.
Kimin gözlerine baksam,
Gölgesi düşmüş ölümün...
Sıkıyor boğazını,göğsünü
Acılar düğüm düğüm...

Yırtıyor ağıtları gökyüzünü
Tabutlara oğul diye sarılan anaların
Eşlerin,çocukların...
Kalmadı güzelliği ne dünün ne yarının.
Mutsuzlar ülkesinde yaşarken böyle yarım
Ağız dolusu gülmek mümkün mü gülüm.
Üzgünüm ölesiye,çıldırasıya üzgün...