Kapatamıyorum gözlerimi, ülkemin başına gelenlere....!
Ana caddeler de cahillik kusuluyor ken;
Ah larr yükseliyorken, gök kubbemde..! Mehmetlerim kalbimin baş köşesinde;
Kim bilir Vatanın hangi bölgesinde...!
Aydınların burnu, kalabalıkların kulakları tıkanmış, yaz sıcağında sahilde...!
Ocağımıza düşmeden anlaşılmaz mı acı...!
Definden sonra bulsalar ne anlamı var ilacı...!
Küsüyor gençler bize...!
Susturulan gerçeklerin iz düşümünde...!
Duyduğum en yüksek ses, ihanet ise...!
Er geç alışır, insan bu sese:
Kalbimin Öldüğü gece...!
Kayıt Tarihi : 26.7.2015 12:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tahir Azman](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/07/26/uzgunum-156.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!