Uçurumun kenarına yaklaşmış bir kadın
panikliyorum!
hızlıca koşup kurtarmak istiyorum, dur yapma!
bu hayattan vazgeçmeye değmez diyorum
tam kendini boşluğa bırakırken kolundan tutuyorum
kadın yüzüme baktığında bir kez daha şaşırıyorum
kadın kurtulduğuna sevinemiyor ve ağlamaklı oluyor
yüzüme baktığını ve söylediği tek bir cümleyi hatırlıyorum
üzgünüm aradığın o kadın ben değilim.
Kayıt Tarihi : 1.1.2015 11:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!