Üzgünüm Şiiri - Yorumlar

Soğuk kış akşamı kendini daha fazla hissettirmeye başlamıştı, şehrin ışıkları bir bir yanmaya başladı. Etrafı kömür kokusu ve yoğun bir sis kaplamıştı. Adam arabasına bindi, biraz duraksadı, ne yapacağını bilmez vaziyette çalıştırdı arabasını, yavaş yavaş hareket etti. Çiğ sokaktan yokuş aşağı inerken yolun sağına yavaşça yaklaştı, aşı boyalı, sıvası dökülmüş evlerin yanından geçti ve durdu, el frenini çekti. Kontağı kapatıp kapatmamakta kararsız kaldı, hava soğuktu, arabayı çalışır vaziyette bıraktı… ellerini başının arkasına koyup geri yaslandı.
Dikiz aynasında yarı gelirgin yüzüne baktı, göz altı torbaları, çizgiler ve beyazlamış saçlar. Hayat beni yordu diye düşündü, yokuş yukarı çıkan arabaların farları gözünü alıyordu, gözlerini kıstı başka yere mi gitsem diye düşündü, yok hayır burada kalmalıyım diye düşündü.
Titreyen eli kasetçalara uzandı, açıp açmamakta kararsız… Kafasındaki düşünceler dolanıp duruyordu. Radyoyu açtı Yavuz Bingöl-Suavi ‘ olmasaydı sonumuz böyle çalıyordu…

Sakin göllerin kuğusuydum,
Salınarak suyun yanağında,
Yarılan ekmeğin buğusuydum,