Üzgün ihtiyar, beyaz saçlarının,
Zayıf günlerinde yok artık bir dayanağı,
Ve köle verilen oğlun, artık yaşlı babasının yanında kalmadığından beri
Evine kapanmış, görmek istemiyorsun kimseyi,
İç karartan bir üzüntü göğsünü parçalıyor, nefes aldırmıyor sana,
Elinle yaptığın, gürgen ağacından iskemlenin üstünde,
Hizmetkarlarına, bizzat dostlarına duyarsızsın,
Eve dönmez bir akşam;
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
Devamını Oku
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta