Üzgün Gencin Şiiri Şiiri - Nihat Kaçoğlu

beni bırakıp da gitme ne olur
yıldızlar sesini mırıldanıyor
tellerde tünemiş kargalar gibi
esiyor göğsüme bir kör karanlık

her zamanki gamdır kaldırımlarda
saçıma külrengi karlar düşüyor
gülmeyi unuttu artık gözlerim
bakışım ölümü hatırlatıyor

bu hangi eylülün veda şarkısı?
bu hangi sevdanın cenazesidir?
yalnızlık düşüyor portakallara
dizlerim dizlerim neden titriyor?

bir eski sihirdi ayın öyküsü
gökyüzü kuşlara masal söylerdi
büyürdü çiçekler umutlanmaya
gözlerim gözlerim neden ağlıyor?

yaralı şiirler bir kâhin gibi
siyaha belenmiş bütün mevsimler
bu gece dolunay neden ağlıyor?
karanfiller neden uzuyor göğe?

gönlümde dinmeyen kasırgaların
ve güzel yüzünün uğultusu var
karanlık geziyor ayak ucumda
beynimde zonkluyor hiçliğin sesi

gözbebeklerimde ölüm ve keder
yüzümde bunalmış bir paranoya
sevmiştim ruhunu ölürcesine
göğsümü delse de siyah denizler

o ürkek gözlerin bir serçe gibi
usulca titriyor taraçalarda
aşkındır kül eden dudaklarımı
beni bırakıp da gitme ne olur