Üzgün Bir Gönül Vakti
Bir sızı var kalbimde, adı sabır belki,
Belki de unutuşun eşiğinde bir dua...
Ne varsa geçmişte, külü hâlâ sıcak,
Ne varsa içimde, hâlâ sana baka baka...
Geceler uzar, ben kısalırım sessizce,
Bir nefeslik ömür kalır dudak arası.
Gâh secdeye düşer yorgun cümlelerim,
Gâh “amin” olur gözyaşımın yarası.
Bir hicran var, adı “ben”, yüzü “sen”,
Her dua sana değse günah mı olur?
Sana benzer bir rüzgâr dokunur bazen,
İçimden bir çocuk “dön” der, duysa olur...
Ey kalbim, ne çok kırgınmışsın sen!
Derviş ol, dedim; sabret, dedim; bekle...
Kader kervanı geçip gitmiş önümden,
Ben hâlâ “belki”lerin derin menzilindeyim işte...
Bir gün olur da sormazsan,
“Nasıl oldun?” demezsen sen bana;
Bil ki hâlim aynıdır her defasında,
Suskunluğumun izleri kalmış,
hâlâ yüzümün deltasında.
Nûrferah Züleyha Aktaş
Tarih: 20.10.2025
Saat: 10:15
Kayıt Tarihi : 20.10.2025 11:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!