Üzgün Şiiri - Mesut Çiftci

Sana ihtiyacım var,
Demiştin ve yağmurlu bir gündü,
Bir bahar günüydü.
Yorgun ve yaralı görünüyordun,
Bense sana aldanacak kadar aptal
Ve aşıktım.

Gökyüzü aydınlandığında
Ve sen yaralarını sardığında,
Artık benimle olmak için
Hiçbir sebebin kalmamıştı,
Bense bunu anlamamıştım.
Sana seni göremeyecek kadar aşıktım.

Yağmurlu bahar günlerine inanmıyorum artık,
Yağmurlu günlerde sığınacak yer arayan,
Yaralı kedi yavrularına da.
Vicdan nasıl kaybedilirmiş anladım,
Ve acımak nasıl uçup buharlaşırmış insanın yüreğinden.

İyi olduğumu söyleyemem şimdi,
En az senin kadar kötüyüm,
Kırılmış ve aldatılmışım.
Bahar artık daha az şey fısıldıyor kulağıma,
Bahar şarkılarım susmuş
Ve içinde bahar olan şiirleri okumuyorum.

Bir anda girmedin hayatıma,
Ama bir anda çıkıp gittin.
Beklemiyordum gitmeni,
Hiç düşünmemiştim.
Arkadaşlarıma ve aile belli etmiyorum,
Ama çok fazla üzüldüm.
Hayata akan suyumun önüne set çektin,
Sen beni terk ettin.