Üzgün Şiiri - Vahit Aydemir

Yanlış anlamıştın, dinlememiştin;
Bırakıp ta beni gittiğin o gün.
Düşünüp durmuştum ben tek başıma,
Gönlümde umutla, beklerken üzgün.

Sonunda pişmanlık ağır basacak,
Güzel günlerimiz aklında her gün.
Dönsemmi acaba geriye diye,
Geçmiştir günlerin perişan, üzgün.

Ayrılık zor gelir anlarsan beni,
Dönecek olursan, sen bana bir gün.
Gülümse yüzünde tebessüm olsun,
Affettim ben seni, durma hiç üzgün.

Sevgide yer yoktur kırgınlıklara,
Herşeye yeniden başlarız bir gün.
Seversen sen beni olduğum gibi,
İnan ki olmazsın bir daha üzgün.

16 Kasım 1994