Üzgü Şiiri - Ali Özkan Asafoğulları

Kıyısına oturup,
Tatlı, sakin ve iddiasız
Su şırıltılarını birlikte dinledik,
Huzurla
Kayan beyaz köpüklerine dalarak bir nehrin...

Hatta bir yusufçuk öptü saçlarından,
Şarkılar söyleyen kanatlarıyla...
Daha dün...
Kararmadan gün!

Bilir misin?
Kelebekler renkleriyle şiir yazar sevgili!
Ve gökkuşağı…
Mesela, laleler boyun büker
Menekşeler sessiz ağlar
Güller, gülemezler,
Ölgün zamanlarda
Anlıyorsun değil mi yavrum;
Artık her şey üzgün…
Hem karardı gün!

Antakya, 11.05.2022
Ali Asafoğulları