Üzeyir Şiiri - Tekin Bekar

Saçma sapan adam, ah Üzeyir Üzeyir,
Paçaları bağlasa da, aralardan süzeyir,
Pis kokusuyla ortalıkta, kıçı boklu gezeyir,
Kimseyi beğenmez, artismisin Üzeyir..!

Mal varlığı yerinde, köyün en zengini,
Kibrinden beğenmez, ne Ali'yi ne Engin'i,
Kimi sever kimi sevmez, belli etmez rengini,
Pozu atmaya bayılır, artismisin Üzeyir..!

Hayvanlardan haz etmez, eziyeti cabası,
Zamane firavunun, en zengin ağa babası,
Elinde deyneği yok, para onun sopası,
Racon kesmeyi sever, artismisin Üzeyir..!

Ekonomi sarsılsa, kirli ellerini ovuşturur,
Faizle para satar, geri alamazsa kudurur,
Köyün anasını beller, köylüyü kasıp kavurur,
Yine doymak bilmez, artismisin Üzeyir..!

Üzeyir bu gidişle, bir gün duvara toslarsın,
Keser döner sap döner, sap kısmına rastlarsın,
Kıçından çıkanı, işte o zaman yalarsın,
Aklın başına gelir, Üzülürsün Üzeyir..!