Sanki dağ devrildi düştü başıma
Vurdu beni Üzeyir'in ölümü.
Tabipler de şaştı böyle hışıma
Yordu beni Üzeyir'in ölümü...
Yirmi altı kasım akşam altı da
Kurtlar kuşlar başladılar ağıda
Kalem olam yazam dedim kağıda
Kırdı beni Üzeyir'in ölümü...
Onüç gün savaştı sancılarıyla
Ahret diyarının hancılarıyla
Anası, karısı, bacılarıyla
Burdu beni Üzeyir'in ölümü...
Yolsuz kalsa girmez idi günaha
Onu almak yakıştımı İlah'a
Bedenimi çivileyip çarmıha
Gerdi beni Üzeyir'in ölümü...
Hatırası gitmeyecek serimden
Poyraz olsam görmesem de önümü!
Kara haberiyle orta yerimden
Yardı beni Üzeyir'in ölümü! ..
Kayıt Tarihi : 29.10.2006 15:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)