Dönüp bakıyorum bazen geçen zamana
Birlikte aştığımız zorlukları düşünüyorum
Kararan gökyüzünün, nasıl aydınlandığını
Ekilen çile tohumlarının, verdiği meyveleri
Gökkuşağı gibi renkli geçen zamanı düşünüyorum
Ne de umutsuzduk ikimizde, ama bir o kadarda umutlu
Denize doğar en güzel gün ışığı
Ve en hüzünlü ağıtlar denizlerde yakılır
Kızılca kıyamet gün batımında…
Martıların çığlığı vardır fonda.
Sevgilinin parmakları gibi dalgalı saçlarına dalıp çıkarken.
Sevgiliye hasret yürekler çarpar kıyısında
Aşk ilk bakışla bedene girdiğinde
Ruhuna tıpkı bir ok gibi saplandığında
Kalp işte ritmimi buldum dediğinde
İnsan bilmeli bunun değerini
Ben demeden vermeli
delik kova misali paylaşmalı
Özlemek Yanağa düşen iki damla yaş
Uzakların Yürekteki taze sızısı
Ellerde kalan son sıcaklık belki
Sevgilinin teninin güzel kokusu
Belki zihindeki acı tatlı hatıralar
Az önce burda olmuşluğun kokusu
D inlesene dalgaların eşsiz sesini
E sen rüzgarı hisset derinlerde
N inni gibi kulakları okşuyor sanki
İ nsan bu güzelliklerin bilmeli değerini
Z aman bazen durmalı dediğin bu anlarda
E llerinden tutmalısın hiç bırakmadan sımsıkı
G ün ağarıyor yavaş yavaş
Ü nü tüm dünyaya yayılıyor
Z errelerinde hissediyor insan
E y uzaklardaki güzel dostum
L ütfen sende yeniden doğ
D ünyanı yeniden aydınlat
Bulutlu, simsiyah gökyüzüne bakmak
Uzaklara ta uzaklara...
Dünyanın döndüğünü düşünürken
Elini uzatıp bulutları aralamak
Vuslat anına kavuşma isteği gibi
İçine dalıp sevgilinin saçları yumuşaklığında
Sendin bizlere alfabeyi öğreten
Öğrendikçe bizlere Okumayı sevdiren
Rakamlarla bizlere saymayı gösteren
Öğrendikçe sevdiren sendin ÖĞRETMENİM
Bizlere Mustafa Kemal ATATÜRK dedin
Yaklaşık otuz beş sene önceydi
Çok çabalayarak açtım burayı
Her zamanki gibi benim işler
Bahçemde üç beş masa yetecek kadar sandalye
Üzerinde en sevdiğim beyaz örtüleri
ortadaki masada alışkanlıklarım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!