Üzerlik kokusu... Şiiri - Arap Kurt

I.
sessiz
sakin bir gece
-yıllar geçti, kurtların ulumasını duymalı bu şehirde-

hava ılık
ve yağmurlu
günahlarından arınıyor alaca

damla damla çoğalıyor huzur

II.
ne tuhaf değil mi?
bazen huzurunu kaçırıyor insanın huzur
kötü bir şeyler olacak endişesi
sürekli beynimin bir köşesinde

alıp götürüyor bir güç beni,çocukluğuma
üşüyorum!
üzerlik kokan
toprak damlı evimizi hatırladıkça...

(Peşimi bırakmayan acılar)