Boş ver be…
Seninki de hayat mı?
Ben dünyaya kırlarda geldim.
Kardeş oldum çalıyla, taşla,
Çıplak ayaklarımla dokundum toprağa.
Taş yırttı, diken battı
Ağladıkça yeşeren toprakta büyüdüm.
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
İnsan doğanın bir parçasıysa, doğayla büytünleşmiş bir yaşam güzeldir.
Tebrikler, saygılar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta