Artık şiir yazmaya dermanım kalmadı.
Düştü elimden kalem, yıkıldı âlem.
Gücüm yok, sevmeye, ümide gülümsemeye.
Anıların üstüme yüklenmesi, ağırlığı.
Ve büyük işlerin, sorumlulukların varlığı.
Tecrit olmak hayattan sevmeden, her şeyden.
Tüm bu hengâme ne uğruna neden?
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta