Artık şiir yazmaya dermanım kalmadı.
Düştü elimden kalem, yıkıldı âlem.
Gücüm yok, sevmeye, ümide gülümsemeye.
Anıların üstüme yüklenmesi, ağırlığı.
Ve büyük işlerin, sorumlulukların varlığı.
Tecrit olmak hayattan sevmeden, her şeyden.
Tüm bu hengâme ne uğruna neden?
gittiğim bütün hekimler aynı şeyleri söylediler
söz birliği etmişcesine
'aşk hastalığıdır bunun adı
ve çok sarsar insanı bu yaştan sonra'
Devamını Oku
söz birliği etmişcesine
'aşk hastalığıdır bunun adı
ve çok sarsar insanı bu yaştan sonra'
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta