Martılar gelip duruyor kapıma.Seni soruyorlar.Yoksun diyemedim,üzülürlerdi.
Dönecek dedim,yağmurlu bir sonbahar akşamı.
Yağmurlu bir sonbahar akşamı cesedini buldu sokak çocukları...
Sarmaşık gülleriyle kaplamışlardı bedenini...Güller ki bileklerinden sızan kan gibi kırmızı,güller ki hüzünlü,buruk.Ve bütün sonbaharlarda yağmur yağıyor bu sokağa ve gül kokuyor şehir.
Meydan saatinin önündeyim.
Hangi kırmızı verebilir artık dudaklarının rengini? Hangi sarı,saçlarını...Ve deniz mavisini kaybediyor gitgide.Gözlerinsizler hepsi.
Martılar gelip duruyor kapıma.
Seni soruyorlar...Üzerime yağan yağmurda gözlerinin izleri...
Kayıt Tarihi : 19.5.2007 20:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Murat Kalaç](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/05/19/uzerime-yagan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!