kalkıyorum artık
oturmak istemediğim
üzerine rutubet kokusu sinmiş
köhne ve sağ ayağı sallanan
dede yadigarı küflü sandalyeden
biraz dinlenmek için oturmuştum halbuki
baksana yıllar geçivermiş
saçlarım ağarmış
tel tel yerlere saçılmış
biliyorum bir kez olsun
ayağa kalktığımı görmek istiyorsun
biraz zaman ver bana kalkacağım
sadece birkaç saniye daha
yad etmek istiyorum eski günlerimi
son bir tütün daha sarıp
nemli kalmış ve yanmaktan aciz
binlerce deneme sonrası yanan çakmak
işte şimdi o da bozuldu
sinirim tepemde
ellerim titriyor
aynadan yansıyan görüntüm
baksana ne kadar da çirkinim
buruşmuş vücudumun her zerresi
kemiklerim sayılıyor adeta
hatırlıyor musun biraz önce dediğimi
hani, hani şey demiştim
biraz zaman ver geleceğim
fakat bu imkansız
çünkü fark ettim burası benim
benim ait olduğum yer
ve ben de
dedem gibi sandalyede öleceğim
hayır… sakın bekleme
evet… üzerime rutubet kokusu sinmiş
Hatibzade Ayetullah
Kayıt Tarihi : 13.5.2024 00:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!