Üzeri Deniz Kokulu Şiiri - Mesut Andık

Gün sona ermekte
Çekilmekte suları yaran ağlar
Bir çocuk koşmakta eve doğru
Geç kalmanın telaşı içinde
Bekler evde anası,kızkardeşi
Elleri çamur,üzeri deniz kokulu
Filesinde akşam nevalesi
Bir somun ekmek, 3, 5 derya kuzusu
Şükür olsun rabbine,yine nafakasını sundu
Köşe başında köhne bir mekan
Hakkı babanındır bu dükkan
Sarmaşıklar örmüş duvarını
Yanıbaşında bir çeşme,kana kana içilir suları
Az ötede Fatma teyze bekler kuzucuklarını
Sorar gence ''Nasıldı oğlum,rast geldimi işin? ''
Şükür ana der,uzanır elini öper,hayır duası için
Yolu yarıladı,aklına geldi birden
Güvercinleri açmı koyacaktır bu gece,düşünür derinden
Kapıda karşılar bacısı,kınalı saçlı,ay yüzlü Gülsüm
Sarılır ağabeyine ''hoşgeldin'' iki gözüm
Yer sinisi hazırdır,dumanı tüten çorba konmuş üzerine
Çala kaşık başlarlar Allah yine ne verdiyse
Huzur,mutluluk,neş'e hepsi birden var evlerinde
Güneş hiç ayrılmaz,sıcaklık bulur içlerinde
Yorgundur,dalar hayallere gözleri buğulu
Belli ki baba özlemi var yüreğinde,içi yanmakta
herkes tanır bu çocuğu
Sarı saçlı,mavi gözlü elleri çamur.....üzeri deniz kokulu.