şimdilerse boş vermişliğin tadını
iliklerimden sildiği zamanlardır
hiçbir şeyin yaşanmamışlığına dair olan
tüm davranışları başımdan
ellerimden ittiği zamanlardır.
güzel şeyler söylemeye dair
içimden çalınan hevesimin
kaçırılmış olan mutluluğumun
yüreğimden gittiği zamanlardır.
edilen iltifatların, öpüşlerin
dostluğa dair güdülen davranışların
sevgiye hitaben verilen sözlerin
akıldan bir bir yittiği zamanlardır.
işte bütün bu zamanlar
çaresizce çırpınışların, ürkekliğin
açık ameliyat geçiren duyguların
sağlığının, sevgisinin ve hatta varlığının
üzücü ama, tamamen bittiği zamanlardır.
Kayıt Tarihi : 21.5.2021 11:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dostluğa veya arkadaşlığa verdiğim değere dair yazdığım bir şiir. İnsan yaşam boyunca genel olarak yalnızdır. Bu belki de kendimize söylediğimiz en büyük yalanlardan olabilir ayrıca. Kendi içimizde yarattığımız bu gerçekliği sürekli olarak yalana çıkaran insanlara istinaden bu şiiri yazdım. Görmesem de duymasam da ve hatta unutmuş olsam da bazı insanları içimde saklı. Bunu bir anı kutusu gibi düşünebilirsiniz ama içinde insanlar var. Öyle ki bu insanları içimde kendimin bile bulamayacağı bir yere saklamaya çalışıyorum. Onları, bana bazen sunmamış oldukları şefkatle onlar için ayırdığım kadim yerlerine huzur içinde bırakıyorum. En cana yakın oldukları zamanlar, en ikiyüzlü oldukları zamanlar, en pişman oldukları zamanlar için sakladım onları. Ben onları sevgi ve şefkat ile hatırlamak isterdim. Ancak onlar unutmak istedikleri şeylerle hatırlayabilecekler beni. Çünkü insan söyledikleri şeyin kölesi olur. Bunlar da yüzüme söyledikleri, söyleyemedikleri ve ardımdan söyledikleridir. Ama bütün bunlara rağmen sakladım sizleri dostlarım. Çünkü zaman içerisindeki kesitlerin değeri yok olmuyor. İçim rahat, içiniz rahat olsun.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!