Üzenler Şiiri - Hasan Yılmaz 2

Özlemişliğimi, bekletildiğim,
Ağlamışlığımı, eski günlerden.
Sevmişliğimi, kalbimden, kızgınlığımı, bu anlardan sorun…
Sorun ki, anlatsınlar.
İnanmayan gözlerinize,
Çiçek açmayan ağaçlarınıza,
Ötmeyen kuşlarınıza,
Doğmayan güneşinize…
Hep saklı kalan,
Bulutların ardında ki ayınıza, yıldızınıza!
Öldürdüğünüz heyecanım,
Mutsuzluğun adımları altındaysa da...
Elbet bir ağaç misali kök salmayacak yere,
Ve bir gün gelecek,
Kuşların ağızlarından haykıran cıvıltılar olacağım göğe.
Şimdi,
Belki moralim bozuk olacak,
Belki ağlayacağım her gece ama…
Zindan renginde ki gecenin sonunda,
Elbet, güneş doğacak!