Ben bir canda canımı üzdüm
Yine ben gamlara büründüm
Sözüme uydum söz ettim
Yine o dost ile birlikte üzüldüm
Güzel dostum ne manalı soru sordun
Kalbinin mi sesini dinliyorsun dedin
Dostlarının uğruna can feda mı ediyorsun
Yine cevherim büyüdü ben üzüldüm
Sevmeseydim dostta ne yapardım
Hakk huzurunda zor görev alırdım
Yücesinde bir de ant içerdim
Yine o güzelimi üzmemeyi dilerdim
Bundan sonra namım olsun sevmeyeceğim
Her kişide paha değer biçmeyeceyim
Sefil dostumun üstünlüğünü bildirmeyeceğim
Yine enginliklerde hüsranımı üzdüm
Kayıt Tarihi : 12.11.2008 02:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sefil Dostum](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/11/12/uzdum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!