Üzdüler Seni Şiiri - Ümit Zeki Soyuduru

Yine yüzünde hüzün, niye gözlerin yaşlı?
Yeter artık ağlama, sil gözünün yaşını,
Güzelin dostu olmaz, hasımları yüz başlı,
Yeter arık üzülme, koy dizime başını!

Sarraf paha biçemez, bendeki değerine,
Hiç kimseler giremez, gönlümdeki yerine,
Ne olur yüreğini, verme başka birine,
Gül olarak atılır, tanı düşman taşını!

Gözlerine dalmışım, uçsuz bucaksız vaha,
Ne kadar ince ruhun, ruh veriyor ervaha.
Dolsun çeşmime kanlar, açılmasın sabaha,
Beni gördüğün zaman, çatar isen kaşını!

Cennette huri misin? Kokun gelir güllerden!
Söylenecek söz mü var? Güzelsin güzellerden!
Ne zaman düşeceksin, eğri büğrü dillerden?
Ne olursun cananım, yeme namert aşını!

Sana uzanan diller, kıvrım kıvrım kıvrılsın!
Kim kem gözle bakarsa, boyu posu devrilsin!
Değsin hazan rüzgârı, savrum savrum savrulsun,
Sen sevda yollarında, yeniver telaşını!

Bir kere fırsat versen, Ümit’inin eline,
İnan ki dokunamam, saçının bir teline,
Sakın düşürme beni, muhannetin diline,
Bu sefer kazanayım, gönlümün savaşını!

Ankara 16.10.2009