Saçların dağınık bakışında hüzün var
Anlat hele üzdüler mi seni
Alnında bir hoyrat elin kırılası izi var
Kaçırma gözlerini dövdüler mi seni
Sana kem söz edenin dili kurusun
Seni hırpalayanın eli kırılsın
Sana hain diyenin nesli kesilsin
Şimdi kör zindanlara sürdüler mi seni
Bilirim yaşamadın kendin için alemde
Daha çocukluğundan hasretsin memlekete
Şimdi bir şaki gibi doldurulup pakete
Bir bayrak önüne kelepçeli dizdiler mi seni
Biricik idealin hizmetti insanlığa
Seni anlamayanlar küfretti karanlığa
Bilgiden bir sancak olup dikilmişsen doruğa
Şimdi bir suçlu diye yazdılar mı seni
Üzülme bu hem senin hem de yolun kaderi
Davası büyüklerin hiç eksilmez kederi
20 yıl boyunca dolaşmışken meşheri
Şimdi üç beş metreye tıktılar mı seni
İki evlatla eşi bırakarak geride
Soğuk bir Mart sabahı yol alıp zemheride
En bela suçlu gibi ilan edip her yere
Boy boy fotoğraflarınla astılar mı seni
Sana derdest edilmek bana beklemek düştü
Sana derdi yaşamak bana söylemek düştü
Sana zindana girmek bana sabretmek düştü
Söyle bir ideale kurban mı seçtiler seni
Kayıt Tarihi : 7.4.2018 20:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yusufun mektebine götürülen YUSUF’a 29 Mart 2018
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!