Uta... Çölü’ne düşen bir gemi vakasında,
Biz, yine sessiz kaldık bir vaka karşısında…
Gemiyi koklamışız, dokunmuşuz her yere,
Etrafta düğmeler yok akıl ermez çok yere…
Kapı birden açılmış ellerde silahlarla,
Silah ellerimizde komik manzaralarla…
Oysa silah etkisiz, onlar işin farkında,
Biz boş zannetmekteyiz, boşluk ki boyutlarda…
Çok uzaylı gülüşmüş üst boyutun içinden,
Gemi bizim boyutta, geçmiş incelemeden…
Sadece taşımışız, çekilen zorluklarla,
Hiç belli edilmeden, uzaylı yardımıyla…
Kırmadan ve dökmeden zor becerebilmişiz,
Yer çekimi durduran, oysa biz değilmişiz…
Taşıdık zannetmişiz hususi bırakılmış,
Biz şempanze değiliz, çok aşağılanmışız…
(2014)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 22.12.2014 02:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!