Galaksi dolmuş taşmış ibret alamıyoruz,
Hakikat ortalıkta Rab’den utanmıyoruz…
Test edilirken bile insanlık uyumakta,
Kargaşalar içinde çırpınıp yok olmakta…
İnan utanıyorum bu ilkelliğimizden,
Rab’be sığınıyorum nendi nesillerimden…
(2012)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 6.8.2015 00:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!