Cesetlerini bile bırakıp gidiyorlar,
Uzaylıyız varız, diye yalvarıyorlar…
Bizler ki gerilerden trene bakar gibiyiz?
Kabullenemiyoruz, alışkın mı değiliz?
Uzaylı denilince adeta korkuyorlar,
MASA, yetkilileri, varsanım sanıyorlar…
Laflarınız, meteoroloji balonları,
Uzaylıyı örtbasla, kısırdır akılları…
Dünyalı kaybediyor kaybettiriliyoruz,
Rab varlığına inat yok ettiriliyoruz…
(2000)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 2.4.2013 16:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!