Uzaylı ve Dünyalı, ulaşım artık raylı,
Metrolar sallamıyor, onlar olmuyor yaylı…
“Hocam şiiri bırak, sen zarar veriyorsun,
Yazmayı hiç bilmiyor, dengeyi bozuyorsun…”
Dengeden hiç anlamam, yengeme söz vermişim,
Hiç düzenlememişim, yengeme derlemişim…
Bakmamışım rengime, dengime serzenişim,
Fakirliği unutup, zengine özenmişim…
Başlık ki unutuldu, konu sapmış gidiyor,
Uzaylılar ki memnun, karınları doyuyor…
Penceremde geçit var, komşular hiç bilmiyor,
Hayvanlar eğitimli, bilen ilgilenmiyor…
(2000)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 7.11.2012 14:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!