Edebiyat mahvolmaz bir günahkâr şairle,
Bu günahkâr şair ki tövbekârdır nefsiyle…
Batıl ki oyalarken, ALLÂH(c.c.) yine dostuydu,
Rab’bini dinliyorken hakikat yoksuluydu…
Sonradan aydınlandı, mum ışığıyla değil,
Uzaylılar bahane, değildir resmi bir dil…
Şahsımın dili için hem öz Türkçe gerekli,
Kalıplı veya ekli biraz da bereketli…
Artık yargılamayın, istenilen yazılsın,
Şair hakaret bilmez, düşünceler yaşansın…
Anlatsın açıklasın inandığı gerçeği,
Uzaylılar net gerçek yıksın bir geleneği…
(2001)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 20.11.2012 16:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Tevfik Temiztürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/11/20/uzayli-mahlukla-dertlesme-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!