Aslında yaşlı değil ama bir çocuğu var,
Altı, yedi yaşında, düşünüp verdim karar…
Yanlış karar vermişiz, teşekkür edilmedi,
Neyse bu sorun değil, kendi de yerleşmedi…
Çocuğunu oturttu, şahsı hiç oturmadı,
Aptal yerine konduk, etrafım baka kaldı…
Şahsımız 90 kilo, bir yanda bel fıtığı,
Elimde paketler var, anla artık mantığı…
Edep ahlâk kalmamış, şahsım 50 yaşında,
Mecbur değilim ama yer verdim aynı anda…
İnsanlık hiç ölmesin, örf adet yıkılmasın,
Uzaylı ise yer ver, ölçüler bozulmasın…
(2012)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 17.8.2013 08:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!