İki yolumuz vardı, birisi hakikatti,
Bu Rab’be ait bir yol, diğeri de nefretti…
Nefret batılın işi, nefislerin yoluydu,
İnsanlık aleyhinde, bizzat huzursuzluktu…
Dostlarımız Hak’taydı, Rab’bi tanıyorlardı,
Onu inkâr etmiyor, kabulleniyorlardı…
İnsan ise istemiyor başkaldırıyordu,
Batıl nefsine uymuş, ona aldanıyordu…
(2012)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 12.11.2014 02:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!