Uzaylı Çocuk Şiiri - Dilşad Aytekin

Kedi bıyığı
Serçe kanadı
Ölüyor dünya
Kalbim kanadı

Uykuda mıyım
Yoksa uzayda
Yıldızdan çocuk
Işıktan masal

Ne çok düş gördüm
Ne de yoruldum
Ah! aman aman.
Durmuştu zaman.

Evrende bir top
Dönerek hop hop
Dünyaya düştü
Hemen konuştu

Dedi: serçeler?
Çiçek çocuklar;
Kuş uçutmalar,
Yağmurlar hani.
Hani kediler
Kim alır beni
Benimle oynar.

Ben neredeyim
Ben neredeyim?

Yerde ufacık
Kara böcecik
Pek heveslendi
Topa seslendi.

Dedi: Bu dünya
Öldü,ölecek..
Bir tek ben kaldım
Bir de ay çiçek.

Direndik durduk
Çile doldurduk.
Bekledik sizi.
Bir gün uzaylı
Gökçe saraylı
Gözleri boncuk
Sarışın çocuk
Güneş ufukta
Dinleniyorken
İnecek gökten
Yüreğimize.
Dileğimize.
Işık saçacak.
Elinde bir top
Dönecek hop hop.
Evet top sensin.
Hani yoldaşın
Can arkadaşın.
Top dedi: Durma.
Durma dedi top.
Dönerek hop hop.

Sıra dağlara
Sarı dağlara
Sırtıma bin de
Uçalım çabuk.

Ordadır çocuk
Ordadır çocuk

Mor ovalardan
Ölü kentlerden
Geçtiler bir bir.
Dağa geldiler.

Top ışık saçtı
Böcek seslendi:
'Uzaylı çocuk,
Uzaylı çocuk
Gözleri mavi
Masmavi boncuk
Elindeki top
Dönerek hop hop
Düşmüştü yere
Kaybettim sandın
Burda mı kaldın?

Biz arayarak
Sana geldik bak.
Işığı gördü
Sesleri duydu
Gülerek çıktı
Ortaya çocuk
Topunu aldı
Düşlere daldı

Dedi böcecik!
Nerde çiçecik
Hani dünyalı
Kardeş bebecik
Arkadaşlıklar
Ak uçurtmalar
Kuş uçurtmalar
Dallarda kalan
O baloncuklar
Neredesiniz
Neredesiniz
Bizim tazecik
Çocuk sesimiz

UYANDI BİRDEN
ÇOCUK DÜŞÜNDEN

Dedi: durma top
Dönerek hop hop
Dolaşacaksın
Gittiğim yere
Ulaşacaksın
Güneşe suya
Toprağa dağa
Gerçek rengini
Dağıtacağız

Topum ışık ol
Gökyüzüne dol
Dedi fırlattı
Topunu attı
Önce sarı renk
Saçlarına denk
Bir ışık yağdı
Güneşe ağdı
Ve buldu güneş
Sonsuzluğa eş
Sarı rengini
Gün ahengini

Gelin dedi top
Dönerek hop hop
Akşam olacak
Güneş batacak
Biraz yatalım
Güç toplayalım

Yaşlı çınarın
Kuru gölgesi
Kahramanların
Sanki annesi
Okşadı durdu
Gece boyunca
Nefeslerini
Kokularını
İçine çekti
Kuru bedeni
Canlanıverdi
Dalından doğa
Şahlanıverdi
Gece göçerken
O sabah erken
Yeşil gölgeye
Kalkıverdiler

Uzaylı çocuk
Birazcık buruk
Baktı dağlara
Mor ovalara
Nerde kokusu
Yeşil dokusu
Toprak ananın
Güzel ormanın

Suyu aradı
Çiçek taradı
Solgun ihtiyar
Ah papatyalar
İnatla dimdik
Ölü gelincik
Nerede eski
Berrak ve temiz
Engince deniz
Yeşil yosuna
Kir tortusuna
Kovulmuş deniz
Boğulmuş deniz

Denize baktı
Topunu attı
Topun izinden
Mavi gözünden
Bir ışık aktı
Şimşekler çaktı
Sular çağladı
Çocuk ağladı
Uzaylı küçük
Sarışın çocuk
Göz ışığını
Denize verdi
Sular maviye
Boyandı ancak
Küçük kahraman
Kör oluverdi
Kör oluverdi

Böcecik ve top
Dönerek hop hop
Yol gösterdiler
Yürüdü çocuk
Yürüdü çocuk
Bastığı yerde
Açtı tomurcuk
Topuna bindi
Ormana indi

Topum ışık ol
Ağaçlara dol
Dedi fırlattı
Topunu attı
Dallar titredi
Çamlar kükredi
İşte o zaman
Yemyeşil duman
Göğü kapladı
Topu sakladı

Uçunca duman
Yeşerdi orman

Böcecik uçtu
Bir dala kondu
Dedi yürekli
Kahraman çocuk
Şimdi serçeler
Ak güvercinler
Kentlere uçtu
Çiçekler açtı
Toprak uyandı
Yağmur yeniden
Yağacak bize
Rüzgar esecek
Yüreğimize
Topuna binsen
Sarışın çocuk
Kentlere ulaş
Seni bekliyor
Ak baloncuklar
Kardeş çocuklar
Gökkuşağından
O salıncaklar