Uzayıp Giden Nehir Şiiri - Ahmet Tığlı

Yağmura tutulmuş kuş kanatları
cansız hevessiz ve de yorgun
sen mahzende yıllanmış şarap
uzak varlıkların yakın duyguları
sevda fısıldar kulaklarıma
lâl olup düşer duygu damlacıkları
hiç bir şey dokunmaz sensizlik kadar
karanlık gecenin gözlerinde
kaybolan ışığı sensizliğin
kaç pencere açtım güneşe,kucaklamak için
ufuk çizgisinde kızıla boyandı düşlerim
savruldu rüzgârda binlerce yıl
aşkların çözülmeyen denklemi
sonsuzluğun damarlarından akan
nasıl çekiliyorsa bir yıldız derinlere
gönül uçsuz bucaksız evren
yalnızlığımızın çıplaklığında yıkandığımız nehir
arındırır aşkımızı günahlarından
Nil nehri gibi uzayıp giden sevda
her kanalda büyüyen aşksın sen
gönül denizlerimde yelkensiz gemi
tüm fırtınalara göğüs geren
ölümsüz aşklara sevgi biriktiren...

Ahmet TIĞLI 4.02.2022