Uzayınca Kalbimde Bakışların

Gözlerimin şafaklarında
Intihara saniyeler kalmış sular ..

Kimse duymasın diye bu hıçkırıklarımı
Bir toprak atıyorum canlı bedenime
Ruhum üşürken ve ben titrerken
Ansızın bütün felaketler yaşanır
Adın uzaklara giden bir ayrıntı olur
Ve yavaş yavaş kaybolur karşımda..

Sonra bütün ıyi ihtimaller yıkılıp gider
Tesadüfler başlar kafamın içinde bir yerde
Sen göğümün derinliğinde
Başlar darbeler başlar denemeler
Ve bombalar kurşunlar çocukluğumda
Hepsi bir film şeridi gibi geçer önümden..

Ve sığmayan bedenime acılarım
Yetmezmiş gibi sen çivilersin gecede
Ben başlarım hecelemeye adını

Ziyanı yok...
Boşuna akmaz bu kirpikler ...