Bütün hüznümü geriye bıraktım bugün. Havayla yüreğim arasında ne bağlantı varsa kopardım. Kötümser düşüncelerin pençesine yakalatma yakanı, dediler. Ben de öyle yaptım. Önce ellerini bağladım, sonra boynundan yüklenmeye başladım. Aklımdan çıkarmama kararı aldım ölürken titreyişlerini görünce. Evet, kötümser düşünceler titreyerek öldü.
O derin denizin içindeyim
Ve göğsümde bir adanın perileri
Başladı inmeye göstermeye kendini. Merdivenlerin arasından, yolların üstünden gelişini izledim. Sana söylüyorum, kutsal olan. Beni duyduğunu biliyorum.
Yalnızca sen anlayabileceksin bunu. O yanmış, hasar görmüş, kesilip delinmiş cesetleri. Onları nereye sakladığımızı, nerelerde parçalara ayırarak, bazen karnımızı da doyurduğumuzu.
Gözüme vuran ışıklardan sarıyorsun beni.
Aydınlanıyor, batıyorum, karanlıklar içinde kalıyorum
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta