Uzayan bir geyik sesiyle gecede

UZAYAN BİR GEYİK SESİYLE GECEDE

sertaç canbolat’a

akrep ne kir ne de kin tuttuğu için akıtmaz zehrini
işte biz şimdi bunun için niye ağlamayalım.
gökyüzünde şavkı yitik bir ay
gecenin soğuması bundan mı?
trikotajcıların karanlığı yarasına basması
yanlış İsa’yım ne etim var ne kanım
uzayan bir geyik sesiyle gecede
ben en belâ mı belâ zamirimizdir çünkü. demeyiz
kırlangıçdönümü düşer kara bir taflan
düşer avucumuza düşmüştü. anımsa bulacaksın zamirimizdir çünkü.
bağan bir dil kullandığım söyleniyor şiir piyasalarında
oysa yurdum çoktan soğumuş bir krater gölü
küllerine gömülü anka küçük ilanlar sütununda.
karakolları kasaturaları unutmayalım
dilsiz operet şarkıcılarını
yakalım bize vaat edilmiş toprakları
ve onların okunaksız evraklarını post-modern çadır tiyatrolarını
kurban ve çığlığı henüz para getiren bir işe dönüşmemişken
bizi bağışlayacak bir yürek var mıdır?
karanlıkta ve kargışta
işsiz ve sağanak altında bir sinema kuyruğunda.
diyorum ki bizi bağışlayacak
yanıtsız bir soruyum ne de olsa
sevgilim saçlarını tarıyor melankolinin solgun aynasında
bak burada adınla çaprazlanıyor acı
boşlukta sallanan dört engerek
ve kaç melek kurban ettim bilmiyorum
her sabah adlarını ve allahlarını unuttuğum
her biri yaslı bir çiçek gibi durur
bir fotoğrafçı camekânında.
suretiyle aslı arasında hiç kapanmayan uçurum gülümsemesi.
bir gün geri döner mi o uçurumdan çığlımın yankısı?
herkes bilir yılgınlığı çünkü her yerde biraz kırgınlık vardır
unutulmuş yeminlerde, çekilmeyen telgraflarda
çünkü her yerde biraz eskir aile resimleri
istasyonlarda herkesin bir şeyini unuttuğu
istasyonlarda baş dönmesi kuzgun ve kundak
her yerde günlerden biraz pazartesi.
ey gökteki en yaşlı yıldız kaç yaşındadır?
gece karışmadan kanıma söyle bana
unutmak ve anımsamak bağışlanmak da istemiyorum artık bağışlamak da.
gökyüzünde şavkı yitik bir ay gecenin soğuması bundan mı
gecede uzayan bir geyik sesiyle gecede
ve ara yitireceksin denilmiştir bizim için bilcümle tevratlarda
sonra yedi defa yoksulluk olacak
sonra yedi defa taun
sonra yedi defa ağılarını içine akıtacak akrepler.
çün biz yoksulluğun en yüksek liyakat nişanıyla onurlandırıldık
işte o zaman gümrah bir acı vurdu göğsümüze.
gümrah bir sudan gümrah ateşlere kaçtık
boğulmak ve boğulmak içindi
pes imdi adımızla verev acı
akrep ne kir ne de kin tuttuğu için akıtmaz zehrini
ve ey! işte biz bunun için niye ağlamayalım
tipi kapatmışsa baktığımız bütün atlaslardaki yolları
gecede uzayan bir geyik sesiyle gecede
kurşun dökülen su, küle dökülen su aynı
gecede uzayan bir geyik sesiyle gecede
körüyüz turnasız suyun ve balıksız göğün
anımsa suda ve gökteki ağırlığımız aynı
eksik ezberlenmiş kahır gecede ağıtla ninni birbirine karışır nasılsa
bak burada adınla çaprazlanıyor acı
yine de kanına nakışlanan dolunayda
o elmas hançerleri kalbinde sına
sına ve alıştır kanını sebil et
tütsün öd ağacı kırgınlığının
kül, tecim ve soyka
uzayan bir geyik sesiyle gecede
yağmur kesildiğinde
madem ki, kalplere mil çekmede ustasın
tetiğin boşluğunu al içindeki ateşi harla
kâfurun sür şakağına.
kara bir taflan avucuna düşmüştü anımsa kırlangıçdönümü taşrada
aynı periyi sevmiştik veremin bütün alfabelerde yazılışı tekdüzeydi
sesiyle gecede uzayan bir geyik sevmiştik
çok eskiden de eski bir sinema afişinde
adı neydi bilmezdik. kesindi evlere temizliğe gitmezdi
çünkü çorak ve esmerdir temizlikçi kadınların ilmühaberi
sevmiştik melek miydi iblis miydi
hâlâ kanırtıyor mu yüreğindeki mührü
masumiyet çocukluğun hakikatiyse
işsiz babalar savatlı sabahların ölgün saatlerinde gelirse
ve ey! işte çocuklar şimdi bunun için niye niye niye ağlamasın

kan da su da aksın kendince. gecede. sesiyle uzayan bir geyik geceyle

kadıköy 23/07/2005