Uzaya Gidiyom! Şiiri - Muhittin Alaca

Tek maaşla gezdim, Hanya, Konya'yı,
Uzaya uçuyom, tutmayın beni!
Neyleyim, Avrupa, Asya, Kenya'yı,
Uzaya göçüyom, tutmayın beni!

Yan yana dizilmiş, katlar, yatlarım,
Sıfır enflasyonda, tüm fiyatlarım,
Görmesem meraktan, mutlak çatlarım;
Uzaya kaçıyom, tutmayın beni!

Sivri kazıkları, koydum müzeye,
Çil çil liraları, saydım füzeye,
Rotayı çevirdim, şimdi fezaya;
Uzayı seçiyom, tutmayın beni!

Çocuklar oldular, mühendis, hekim,
Yoruldum birazcık, dinlenmek hakkım,
Ayda mı, Mars’ta mı, yapsam öz çekim?
Uzaya bakıyom, tutmayın beni!

Azaldı ilhamım, heyecan lazım,
Duvarda asılı, çalmıyor sazım,
Belki bu son fırsat, belki son kozum;
Uzaya çıkıyom, tutmayın beni!

Doydum savaşlara, zulüm, cefaya,
Yoldaş olmam gerek, dost bir ufoya,
Kimse döndüremez, taktım kafaya;
Uzaya akıyom, tutmayın beni!

İşsizlere iş-aş, evsizlere yer,
Bulacağım, bekâr, damsızlara yâr,
Başlatacam beleş, yeryüzüne tur;
Uzayı açıyom, tutmayın beni!

Hareket ediyom, yeni aleme,
Set çektim can sıkan, cümle eleme,
Size diyeceğim, son dört kelime;
Uzaya gidiyom, tutmayın beni!

28.05.2022

Muhittin Alaca