Uzaya Çık Şiiri - Naki Aydoğan

Uzaya Çık
Seninle konuşmak istiyorum
Bu dünyada olmaz
Bu dünya işleriyle hiç olmaz
Aynada konuşalım uzaya çık
Bir hayalim vardı
Çok bencilce ama
Bir kızın hayatını kurtaracaktı
Kendime aşık etme kurgusunda
Kız töre kurbanı abisi vurdu vuracak
Bir uçurumun başında
Kız uçurumdan atsın kendini
Abisi hapis yatmasın
İşte böyle bir anda zamanda yolculuktayken
Bir pencere aralığında kızı çekip alıyorum
Bir acemiyle fazla gidemiyorum acil olarak
Dünyada bir yerde konaklıyorum
Evim benim güzel evim
Aynı zamanda üzerimdeki uzay elbisem
Aylardan bir mevsim olsun gecesi soğuk olsun
Kız ancak çıplaklığıyla çıplaklığıma girebilir
Ve zamansız kalacağız bir dakida
Sabah olacak güzel bir gün dilerim
Aramızda bir şey geçmeyecek
Zamansız kaldık uzaydan bile dışarıda kaldık
Zaman kazanmak için zamanız kaldık
Seninle konuşacaklarım gerçek aşk üzerine olacaktı
Ama hazır değilim hala hazır değilim
Ve kurduğum bu hayalle zaman kazanmak istedim.
Kıza bu dünyada iş kuracak değilim
Kendime bile kuramadım
Allah’a şükür benim evrenimle işim iyi ama dünya etmiyor
Para etmiyor ama inancım sonsuz yarıyor birilerin işine
Hayal etmenin güzel tarafı bu işte birilerin işine yarıyor
Bir şey vardı dur ademden önce aklımda
Ben not bile yazamazdım biliyor musun
Benim şiirlerim not şimdi kendime birer nota
Şimdi ademe gelirsek, büyük harfle yazayım baş harfini
Adem Aleyesselam rolüne böründüm biliyormusun
Kızı aldım bakir bulduğum gezegene götürdüm
Kıyamadım gönlündeki delikanlıyıda bulup yanına getirdim
Tabi bu durumda Adem’den soyunup Şeytan Aleyesselama börünmem lazımdı
Yoksa delikanlıyı nasıl dünyasından soyutlaya bilirdim
Önce kötülük yapmam lazımdı
Hayal değil mi bu
Sonra bıraktım onları Adem Hava gibi başka töre kızı kurtarmayıda bıraktım
Benim tanrılığım bir hayallik
Ama hayallerimin tanrısıyım
Bu şiirde imla hataları var içimde de kötülük var
Ben kötülük etmem heba etmem kötülüğümü
Kurgularım, iyiliğim benim bu ben kimmiyim Anti Adamım
Ataist değil Anti Adam
Dünyalık bir bedenim var aklımca yetiyoruz bu dünyada
Düşününce çıkıyorum ruhumdan unutuyorum dünyalık bedenimi
Zamanız zamanda bulunmak ne güzel sonuzluk denizinde yüzmek
İki sayfa doldu yerim var mı
On beşlik bir kıza bir gezegen buldum koydum sevdiğinin koynuna
Bana yaşlı sen kaldın yerim uzun kaldı
Kaç sayfa edersin sen kraliçem
Neyse bakalım nefsimize nefesimi unuttum yaşını hesap ederken
Hatırlamadım bu arada sen kimsin
Bende aynı şiiri yazarım ama yeniden yazarım hatırlamadım seni
Ben Anti Adam isem sen maddesin sen bir robotsun ne olursun kadın robot ol bari
Ben ibneliğimden çok korkuyorum
Çünkü hiç ibnelik bilmiyorum özrümü biliyorum düşünce özürlüğüm ben
Hormonlarım değil ruhum karışa bilir bazen o kadar
O da benim suçum değil aşkımızın bir birine karışması
Düşününce aslında bir erkek olarak bizler birer kadınız kadınlığımıza aşık oluyoruz
Kadınlarda birer erkek erkekliğine aşık oluyorlar
Burada ki dengesizlik eşcinsellik lezbiyenlik karşıındaki cinelliğine aşık olamıyor da
İçindeki cinselliğine aşık oluyor
Mesala bazı okurlar bazı şiirleri güzel bulamıyor neden
Çünkü dilimiz simgelerden oluşuyor
Şiir güzel yazılsada okura yazılan aşk güzel yazılmamış oluyor
İyi yaşammışlık kazandırmıyor yani
Kader işte!
Bitti mi bitsin sonra yazarım yine ben
Şiirdeki sonbaharım geldi kurudum yine
Bahar gelsin yine biteyim yesin beni keçiler, dağ keçileri
Bu şiirde robot oldun insan bulunduğun bir şiirde yine yazarım.
Dünyaya dünüyorum labbaları kapattım aynanın hükmü bitti!