Uzay'sız Gonca'sız Şiiri - Muhtar Gazi ...

UZAY’SIZ GONCA’SIZ

Boynu bükük gülün goncası açmaz
Soluksa yaprağı bülbülü konmaz
Çoraksa toprağı kökleri tutmaz
Boynu bükük kalsın orda öylece

Can verirken uzak olsun goncadan
Çilesi çoğalır çıksın uzaydan
Kendini bıraksın uçsuz sonsuzdan
Boynu bükük uçsun orda öylece

Sevdikleri onda sevgide kalsın
Yaprağı sevgiyi toprağa katsın
Dalları toprakta onlarla yatsın
Boynu bükük sarsın orda öylece

Toprakta olsa da düşünür canı
Ağlatır her gece uykuda anı
Sızlayıp durur soldaki yanı
Boynu bükük yansın orda öylece

Yandıkça feryadı arşları sarar
Göklerde bulutlar sesini duyar
Dökülür yağmurla saçlara konar
Boynu bükük baksın orda öylece

Yarsever kör olsun gözlerin senin
Körelmiş bıçakla yüzülsün derin
Zarardır dünyada yok olsun serin
Kimsesiz bükesin boynun öylece

05/02/2010
Muhtar Gazi TOPAL
MALATYA