Uzay boşluğunda ölü gezegen,
Yalnızlık içinde dolaşır durur.
Tabutun içinde bir ölü gibi,
Yolcusuz, şöförsüz garaja gider...
Ruhum yalnız,aklım yanlız,
Uzay boşluğundan dünyaya çarptım.
Enkazım desem enkaz değilim,
Düşüncemle hayalimle cenneti tattım.
Kime sorduysam dürüstüm dedi,
Dürüstler içinde ceketsiz kaldım.
Genede yüzde biri dürüstmüş,
Giğdiğim pantolonu kurtardım.....
Kayıt Tarihi : 10.2.2006 21:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!