Şimdi sen, inandıklarını savunmaya başlarken duran
Üstüne demir dökülmüş, kim bilir kaç güz geçirmiş, kaç yalım söndürmüş
Yüreğini korkutmadan, nasıl söyleyeceksin bittiğini?
Şimdi etin acınmadan delinmiş, çürümeden dökülmüş
Nasıl görmezden gelirsin düşe çağıran dizemi?
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta