Uzay Şiiri - Faruk Bakuri

At oku ata köküm
At oldu çekti yüküm
Atam asasın arar
Asasın göster hakım

Atam o asam tanı
Tan yerde kurdu banı
Say ata seyit oğul
Saygınlık ata kanı

Hat erdi hatun eve
El oldu adem deve
Utan dev deli evle
Yürüdün seve seve

Uz evim uta albi
Otuzun mahi kalbi
Al yasa oğlu adem
Olmuş mus el man sulbi

Dal oğuz badıl kurdun
Kurmuştu abdal yurdun
Tar talih uğur atan
Onunla yerde durdun

Fen kalem ay ev bendi
Fe ayım feza kendi
Uzay o ayın evi
O eve zahir dendi

Ef güneş efe o ay
Seymenle zeybeği say
Say idi ayın oğlu
Hem de o ata kussay