uzatmalı bir hayat kardeş bizimki
özü alınmış buğday tanesi gibi…
mineral, vitamin kabukta kalmış
girmişiz değirmene yarı çıplak…
ne unumuzdan hamur olur,
ne hamurumuzdan ekmek…
soy sop kalmamış,
asıl astar tarlada kardeş
ekip biçene
derip derleyene….
uzatmalı bir hayat dedim ya
son dakikalar da geride kaldı.
içimiz dışımıza,
gözümüz burnumuza karışmış…
ne ekmek kalmış bildiğim renkte
ne de öz, bende…
her şey yabancı,
yaban elde gurbet ben…
uzat bakalım…
nereye kadar?…
son düdük çaldı çalıyor…
Adem KEVEN
23 Ağustos 2006
Kayıt Tarihi : 9.1.2020 17:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!