Uzat Ellerini Ruhuma Yalnızlık

Hayra yorulmayacak rüyalar tıkıp yoksul yüreğimize
Çok uzaklardaki anların birine yürümek vakti seninle
Satılık düşlerin saraylarında geceler sarınarak tene
Bir tutam yaşamak hazzı sürmek uçuklu dudağımıza

Gözyaşı kazanlarında yıkandıkça biz, gökyüzü öfke kusar
Ölümler çağını atlatamadı insanlık, yarınımız hep meçhul
Kendi yalnızlığımızın hanlarında şiddet, şafaklar kan kızılı
Saatler intihar seyrinde nicedir, son hızla tükenmekteyiz

Hüznün düsturunu kalaylıyor ölümler, hücrelerde yangın
Unuttuk günahın özünü, yasak sevişmeler rüyalarımızda
Her gece sessiz gemiler geçer içimizden, vakitler aşka gebe
Uzat ellerini ruhuma yalnızlık, ağıtlar ritim oldu dudağımızda