Uzat Ellerini Şiiri - Barış Taşdemir

Zordur birşeyler karalamak.

Örneğin bir şarkıya nota yazmak

Yada bir resme şiir bestelemek.

Kalemin parmaklarına tutunabildiği kadar

Karalayabilirsin boş bir kağıdı.

Sevdiğin kadar şairsindir,

Hayal ettiğin kadar ressam.

Yüreğinin rengi kadar yazabilir, yahut çizebilirsin:

Bazen cennetten bir manzara,

Bazende siyah,kapkara bir çizgi; ölüm gibi.

Ben artık yazamıyorum eskisi gibi,

Hadi, Uzat artık ellerini.

Yoktur eskittiğin ömürden daha kıymetlisi,

Tutmaz kimse aldığın nefesin ne kitabını ne de defterini.

Kimbilir? Belkide tutamayacaksın bu hayatın ipini!

Öyleyse boşver hem geçmişini hem de geleceğini.

Şimdi tam vakti,

Hadi, Uzat bir kez daha ellerini!

Ben bir şairdim;

Ya seni yazacaktım ya da sensizliği.

Rotam yeniydi, şehrim ise eski.

Ümit dediğin bu kez tufanda bir gemi,

Bozuktu pusulası ve kördü dümeni.

Limana yanaşsa bile varmı ki bir bekleyeni?

Hadi, son kez uzat ellerini! !

Gece ne kördü ne de kül.

Karanlık değil gökyüzü, perdesi bu kez tül!

Ay bile sevinecek sen yeter ki bir gül! !

Yakamoz yine şen şakrak, hasretimse gürül gürül.

Nolur uzat artık ellerini

Ve sensizliğime bir melhem sür...

(30 haziran 2013 Hereke)